قدم‌های زائران خسته از راه، در جاده‌های منتهی به مشهد، با نسیم گرم تابستانی درهم می‌آمیزد. جاده‌ها، پر از کاروان‌هایی است که از یزد، بیرجند، قاین، گناباد و ده‌ها شهر دیگر، به شوق دیدار ضامن آهو، روانه حرم خورشید خراسان شده‌اند. در میانه این مسیر، چراغ مواکب و مجتمع‌های میان‌راهی چون فانوسی روشن، دل خستگان راه را آرام می‌کند.
در امتداد این خدمت رسانی، معاون استاندار و فرماندار ویژه تربت حیدریه به همراه جمعی از مسئولان محلی، از مجتمع‌ها و مواکب میان‌راهی این شهرستان بازدید کردند. هدف اصلی این بازدیدها، بررسی کیفیت خدمات‌رسانی به زائران و رفع کمبودها در ایام پایانی ماه صفر بود؛ روزهایی که هزاران زائر پیاده، تربت حیدریه را دروازه ورود خود به «باب‌الرضا» می‌دانند.
شاهراه زائرین پیاده
مجتبی شجاعی، فرماندار ویژه تربت حیدریه، با اشاره به حجم بالای زائران در این مسیر گفت: امسال بیش از ۳۰ مکان اسکان و ۱۶ موکب بین‌راهی، مأموریت خدمت‌رسانی به کاروان‌های پیاده امام رضا(ع) را بر عهده دارند. او افزود: پیش‌بینی می‌شود تا پایان دهه آخر صفر، بیش از ۲۰ هزار نفر از زائران از این مسیر عبور کنند. تنها از خود شهرستان تربت حیدریه، حدود هشت هزار زائر پیاده در قالب کاروان‌های مردمی عازم حرم مطهر خواهند شد.
مواکبی که خود صحنی از حرم‌اند
در میان همه این ظرفیت‌ها، مواکب امام رضا(ع) وابسته به آستان قدس رضوی، جایگاه ویژه‌ای دارند. مجتمع میان‌راهی امام رضا(ع) به همت بنیاد کرامت رضوی، امسال میزبان هزاران زائر است؛ مکانی که نه تنها اسکان و پذیرایی فراهم می‌کند، بلکه جلوه‌ای از همدلی و کرامت رضوی را به نمایش می‌گذارد. توزیع غذای گرم، چای و شربت، پرچم و چفیه، و حتی لوازمی همچون جوراب و جلیقه‌های شبرنگ برای تأمین امنیت زائران، بخشی از خدمات این مواکب است.
خدمات‌رسانی تنها به تأمین غذا و محل خواب محدود نمی‌شود. چهار بیمارستان، ده‌ها مرکز درمانی، ۲۳ پایگاه اورژانس جاده‌ای و شهری و نیز گروه‌های امدادی و هلال‌احمر در این مسیر آماده خدمت‌رسانی‌اند. با وجود این، آنچه بیش از همه چشم را می‌نوازد، هم‌افزایی مردم شهرها و روستاهای مسیر است؛ خیرین و هیئت‌های مذهبی که هر روز بیش از دو هزار پرس غذای گرم طبخ و میان زائران توزیع می‌کنند.
این روزها، جاده تربت حیدریه نه تنها یک مسیر در میان میان مسیرها، بلکه پلی است میان دل‌های عاشق و حرم رضوی. زائران با قدم‌هایی خسته اما دلی سرشار از امید، از کنار موکب‌های رضوی عبور می‌کنند؛ جایی که یک لیوان آب خنک یا لبخند ساده یک خادم، باری از دوش مسافری خسته برمی‌دارد و نشان می‌دهد که فرهنگ کرامت، همچنان زنده و جاری است.
